Kolbeinn Einarsson

Saturday, November 30, 2002

Gærkvöldið var gífurlegt og ég framleiddi þar margar góðar sögur einsog þegar 1.des maturinn var búinn og Kalli lét mig bíða í fimm mínutur útí fjöru sem dróust upp í klukkutíma en ég ákvað að nota bara friðinn og rónna til að kafa djúpt inní sjálfan mig.
Ég fann mér stól og fékk mér sæti og fór að hugsa um allar þjáningar heimsins en þegar ég var aleg að fara að komast að tilgangi lífsins þá brotnaði stóllinn og ég lenti á rassinum á harðri bryggjunni, bólgnaði á rassinum og stóllinn var látinn að sofa hjá fiskunum.
En ég gafst ekki upp og ég tók mér annan stól og byrjaði upp á nýtt en vegna látanna þarna áður þá missti staðurinn karmað sitt og ég leita á rólegri mið. Ég tel þá að fjarann sjálf sé staðurinn en það er engin dans á rósum þessir varnagarðar, allaveg þá FLÝG ég ég á hausinn í fyrsta skrefi og á næstefsta steini og ég upplifi svona, líf mitt þjóta fyrir augunum augnablik en því ég er svo ungur að það er ekki búið að gera neitt svoleiðis myndband fyrir mig svo ég fékk bara að sjá það sama og þegar ég dó í fyrralífi, flott líf bara ánægður með að sjá það aftur.
Og svo lendi ég með andlitið flatt á steinunum í fjörunni og dempaði aðeins höggið með vinsti hendinni minni en hafið ekki áhyggjur ég er vel heill, steinarnir voru svo vel slípaðir og ég svo hraustur að það sést ekki á mér. Ef þú lemur konuna þína þá mæli ég með því að henda henni niður í fjöru.
Loksins er ég kominn niður og sestur þá nenni ég ekkert að spá í djúpt dót því "ég er töffari sem er kúl og ég geng í unglingafötum, hlusta á rok & hop-hop tónlist og drekk RC cola"(Sölvi þú gætir ekki lýst þessu betur). Svo ég hugsa bara um klám og spila rússneska rúllettu við Piotr, Dimitrji og Vasjili í símanum mínum þangað til Kalli og einhverjar strandgellur sóttu mig á blæulausum strandbíl blastandi beach boys.
Og ég yfirgaf hafið og leitaði uppi fleiri vandræði.


p.s. Vissuð þið að Hemmi Níelsar var aðalmaðurinn á bakvið Atlavík 1984, pælið í því hann tók ákvörðunina um Ringo Starr og hélt flottustu útihátíð fyrr og síðar. Hvað hefur þessið maður ekki gert? Ég skal veðja að það var hann sem fann upp pepsí og það hafi verið hann sem stóð fyrir framan skriðdrekana á torgi hinns himneska friðar árið 1989(sko Sunna ég glugga víst í fræðibækur).