Málinu lokið.
Einsog mörg ykkar vita þá var það romm flaskan mín sem þaut í borðið á árhátíðinn og með þeim afleiðingum að enginn þorði að draga andann fyrr en stjórinn hefði lokið sinni fjandsamlegu ræðu.

Síðan í dag var mér fleygt uppá skrifborðið hjá Ólínu, var flengdur með skiptilykli oftar en einu sinni og það eina sem ég þorði að segja var já amen ójá óamen.
Ég þakkaði samt guði fyrir að hún væri flutt inní fjörð því ég var búinn að skrifa flöskuskeyti handa henni úr þessari sömu romm flösku sem hún hélt að væri í góðri vörslu þjónustufólks SKG.
En nú býr hún sem betur fer inní firði og þeir sem voru að keyra bílana voru edrú og þeir sem voru edrú fannst þetta ekki svo góð hugmynd svo flöskuskeytið góða komst aldrei til skila, þökk sé guði. Því þá hefði þetta verið miklu stærra sem hefði þotið í rassinn á mér t.d. skiptinemi haldandi á skiptilykli.

vitið þér enn, eða hvað.

Við vildum engin læti, bara góð sæti þar sem við gætum sýnt af okkur kæti.

Nú fæ ég að tala um hina frægu árshátíð sem var hin allra besta í nær alla staði fyrir utan smá misskilning sem kom upp.
Málið er að Sunna sagði öllum að mæta með góða skapið á árshátíð menntaskólans á Ísafirði. Mörg okkar viljum alltaf gera það besta fyrir hana Sunnu okkar og tókum okkar góða skap með en fannst það ekki nóg svo við keyptum okkur smá auka gott skap í flöskuformi í Áfsláttar TilfinningarVerslun Ríkisins.
Sem við komumst síðan seinna að að það væri ekki svo vel liðið hjá okkar ástkæra skólastjóra Ólínu og allt endaði illa og leiðinlega þegar hún hamraði einni af þessar flösku með miklum látum í borð saklausra nemanda.
En einsog ég sagði þá vildum engin læti, bara góð sæti þar sem við gætum sýnt af okkur kæti.